My last blog!

Blog nummer acht… Heb al een tijd niet geschreven, maar er is zoveel gebeurd de laatste tijd! Ik heb sinds m’n trip naar het Zuidereiland nog een maand gewerkt voor mijn hostfamily. Die maand is voorbij gevlogen, het was erg gek om alles voor het laatst te doen, afscheid te nemen van iedereen, enzovoort. Ik ga toch proberen een samenvatting te geven van de afgelopen tijd!

Naast het werken voor m’n hostfamily heb ik ook nog gewerkt op kindy, erg leuk. Ik had dat best langer willen doen, maar ik moet ook verder! Ik ben nog met een andere au pair, Hannah, naar de Waitomo Glowworm Caves geweest, dat was erg indrukwekkend. Diezelfde dag ging ik met m’n hostfamily naar de All Blacks – Argentinië (rugby voor de dummies onder jullie). Het was geweldig, we zaten op de tweede rij en konden alles goed zien. De kids waren ook super enthousiast, ze konden zelfs de haka meedoen, en het volkslied meezingen, en we droegen natuurlijk allemaal ons All Blacks-shirt.

Verder hebben we enorm veel regen gehad in Galatea in de afgelopen weken, als het in Nieuw-Zeeland eenmaal regent, dan regent het veel! De weken bestonden dus uit veel binnen zijn, lammetjes voeren (we kregen er zelfs nog een lammetje bij, genaamd Burger), en veel voor het laatst doen.

We zijn nog naar Rotorua geweest omdat ze daar in het museum een tentoonstelling hadden van Rembrandt en Wouter Bakkenes, twee Nederlandse schilders (iedereen kent Rembrandt natuurlijk, ikzelf kende Bakkenes niet!). Maar er was een heel Nederlands getint tulpenfestival bij, een Nederlandse speurtocht die ik samen met de kids heb gedaan, en we hebben ook nog windmolentjes geknutseld. Ik heb de kinderen ook de Nachtwacht laten zien, dat vonden ze vooral een heel groot schilderij!

De nieuwe au pair, Jelena, kwam aan in de eerste week van de schoolvakantie. Ik was er gelukkig nog een paar dagen, dus ik kon haar en een andere nieuwe au pair die ook in Galatea woont, een beetje rondleiden. We hebben nog best veel gedaan in die laatste dagen!

Toen was het voor mij tijd om afscheid te nemen. Ik had nog een fotoalbum gemaakt met alle foto’s van de afgelopen acht maanden en ik kreeg van m’n hostfamily een heel mooi afscheidscadeau.

Ik ging met de bus naar de airport van Auckland waar ik m’n oom en tante opwachtte (Sylvia en Martin). We hebben tien hele leuke dagen gehad in het Noorden van Nieuw-Zeeland (Bay of Islands). Na tien dagen zijn we naar Auckland teruggereden, omdat m’n ouders toen aankwamen. Ik was heel zenuwachtig of het allemaal goed zou gaan, maar het ging goed, en uiteindelijk kwamen ze door de schuifdeuren lopen! Wat was ik blij om ze te zien, dat was echt een heel fijn moment. Heb ze wel erg gemist. De eerste twee dagen hebben we weer met z’n drieën doorgebracht, en daarna zijn we met Sylvia en Martin naar Galatea gereden, zodat ze allemaal m’n hostfamily konden ontmoeten! We verblijven nu nog een tijdje in Galatea, maar over een aantal dagen is het echt tijd om te gaan, we gaan zien wat Nieuw-Zeeland nog meer te bieden heeft.

Voor nu zeg ik dat dit m’n laatste blog is, ik weet niet of ik er nog aan toe kom om iets meer over onze rondreis te schrijven. Ik vond het in ieder geval heel leuk om jullie op deze manier op de hoogte te houden en ik hoop jullie ook! Tot ziens in Nederland!

Liefs,

Sanne

Trip to the South-Island!

Blog nummer zeven! Ik heb al een tijdje niet meer geschreven, oeps! Maar ik ben druk geweest met werken en met een reisje naar het Zuidereiland! Ik ging samen met Marlene, een au pair uit Oostenrijk. We vlogen beiden naar Christchurch en hebben daar een autootje gehuurd om onze roadtrip te maken. We reden eerst naar Hanmer Springs, een plaatsje in de bergen. Hier was ons eerste hostel en er waren hotpools (om in te zwemmen), superchill! De volgende dag door naar Kaikoura om walvissen te spotten, dat is gelukt! We gingen met een helikopter en vlogen recht boven een ‘sperm whale’ (potvis). Ook hebben we superveel dolfijnen gezien, echt honderden die in een grote groep rondzwommen en uit het water sprongen. Daarna een wandeling gemaakt over het schiereiland van Kaikoura, hier hebben we nog een zeehondenkolonie gezien, met babyzeehondjes, heel schattig!

De dag erna zijn we verder richting het noorden gereden, naar de plaatsjes Picton en Nelson. In Picton hebben we een boottocht gedaan en daarna reden we via de Queen Charlotte Drive naar Nelson. Dat was echt een superleuk plaatsje. Normaal vind ik de Nieuw-Zeelandse steden een beetje tegenvallen, maar Nelson was gezellig. Daarnaast hadden ze er superlekkere grote pizza’s en een vegetarisch café, ik was blij! We zijn wat langer in Nelson gebleven, dus daar hebben we wat meer gezien. Daarna zijn we doorgereden naar Abel Tasman, een nationaal park met goudgele stranden. We zijn met een watertaxi wat meer het park ingevaren en vanaf daar zijn we teruggelopen naar het hostel, ’s avonds pannenkoeken gebakken!

Daarna door het binnenland naar de westkust gereden, via een stop bij de langste hangbrug van NZ en een zogenoemde tandemline, zie foto’s! De westkust is echt supermooi, hele mooie golven en stranden. Daarna door naar de ‘Pancake Rocks en Blowholes,’ enorme rotsen die zijn opgestapeld als pannenkoeken, zie foto’s. Hier hadden we een hostel vlakbij het strand, dat was heel fijn! We hebben daar nog gewandeld, maar toen begon het te regenen en dat is voor zo’n 12 uur doorgegaan… Als het eenmaal regent in NZ dan regent het veel! We zijn via the Warehouse (Nieuw-Zeelands voor V&D meets Primark) gereden om wat dvd’s te kopen en zijn toen via Arthur’s Pass door de bergen gereden. Het moet echt heel mooi zijn daar, maar we zagen niks door de regen. Eenmaal aangekomen bij het hostel hebben we nog een wandeling gemaakt naar een geweldige waterval, ‘the Devils Punchbowl Falls.’ We waren echt zeiknat, maar het was het waard! Daarna hebben we maar een filmmarathon gehouden, omdat het nog steeds aan het regenen was!

De volgende dag door naar Christchurch, het weer in Arthur’s Pass was iets beter (we konden wat zien yes!) maar aangekomen in Christchurch regende het weer, balen! Het was heel indrukwekkend om te zien hoe ze die stad aan het opbouwen zijn na de aardbevingen, maar om in de stromende regen door een stad te lopen, dat is niet ideaal. Uiteindelijk zijn we naar een Antartic Centre gegaan, dat was een goede afsluiting!

Al met al hebben we echt een hele leuke week gehad, met in het begin beter weer! Maar ik ben blij dat ik nu wat gezien heb van het Zuidereiland en ik kan niet wachten om weer te gaan met m’n ouders. Nu werk ik nog maar drie weken voor m’n hostfamily, de tijd gaat echt te snel! Ik vind het zo jammer om straks weg te gaan uit Galatea, maar ik ben ook zo benieuwd naar de rest van Nieuw-Zeeland. Toch ga ik m’n hostfamily echt ontzettend missen.

Ik ga nog even genieten van m’n laatste weken hier met de kids, aanstaande zaterdag gaan we naar de All Blacks game, daar kijk ik naar uit! Daarnaast hebben de meisjes allebei een lammetje gekregen, die ze straks op school moeten ‘presenteren!’ Heel leuk om mee te maken hoe je die beestjes moet voeren, als de kids naar school zijn moet ik het doen.

Liefs,

Sanne

Long time no see...

Dit is m’n zesde blog. Ik ben hier nu meer dan vijf maanden, al over de helft. De laatste tijd heb ik het best druk gehad, vandaar dat ik niet zoveel heb geschreven. Ik ben ook niet meer zo veel weekenden weggeweest.

De winter hier valt me heel erg mee. We krijgen wel nachten waarin het vriest, maar dan kan het overdag zo 15 graden worden, zodat je bijna zonder jas naar buiten kunt. We krijgen wel veel regen, dat is iets minder fijn. Omdat ik in een soort vallei woon, kan het soms de hele dag regenen.

In de schoolvakantie (twee weken geleden) ben ik met m’n hostfamily naar Masterton geweest, een stadje in het zuiden van het Noordereiland. Hier heeft m’n hostfamily een hele tijd gewoond, dus dat was leuk om te zien. We hebben de verjaardag van Lucy gevierd in Masterton, zij werd 7. Daarnaast zijn we nog naar een vuurtoren geweest, Castlepoint genaamd.

In de tweede week van de schoolvakantie was ik jarig. M’n hostfamily had pancakes gebakken, ze hadden cadeautjes, een verjaardagstaart en ’s avonds zijn er wat mensen langsgekomen, om pizza te eten (ofcourse

). Het was een leuke verjaardag, maar wel gek dat m’n familie en vrienden er niet bij konden zijn! Gelukkig heb ik leuke pakketjes en kaarten gekregen, heel erg bedankt!

Na de schoolvakantie ben ik begonnen met een extra baantje op het kinderdagverblijf (kindy) waar Cooper ook naartoe gaat. Ik let daar op een kindje dat een ziekte heeft. Het baantje is drie dagen in de week en het vult dus wat uren. (Normaal heb ik vier uur pauze per dag…) Ik ben er erg blij mee! Het kinderdagverblijf is heel mooi, de kids hebben veel plek om buiten te spelen en ik leer er veel over de Maoricultuur.

Op de boerderij worden weer veel kalfjes geboren, dat is erg leuk om mee te maken! Ik heb laatst zelfs een geboorte gezien van een kalfje, dat was heel bijzonder. Verder heb ik nog wat meer gewandeld en gezien van de omgeving, ik heb hier wat mensen ontmoet waar ik mee om ga. Ik heb watervallen en hotpools bezocht, zo mooi! Ik rij bijna elke dag 40 km en ik ben helemaal gewend aan het links rijden. Ik denk dat ik nu meer links heb gereden dan rechts, omdat ik m’n rijbewijs nog niet zo lang had voordat ik naar Nieuw-Zeeland kwam

. Daarnaast ga ik meestal één keer per week naar ‘town’ (Rotorua). Dat is ongeveer 50 minuten rijden.

Over een maand ga ik voor anderhalve week naar het Zuidereiland met een andere au pair. Daar kijk ik erg naar uit, het moet zo mooi zijn daar! Daarna werk ik nog een paar weken.

Begin oktober komen m’n oom en tante (Sylvia en Martin) en m’n ouders. Ik kijk er erg naar uit om hen weer te zien.

De tijd gaat nu zo snel voorbij, ik probeer vooral te genieten van m’n tijd in Nieuw-Zeeland. Af en toe zijn er lastige momenten, maar die zijn er altijd. Ik kom waarschijnlijk in december of januari terug naar Nederland, dat moet ik nog beslissen.

Ik heb ook wat foto's geplaatst van de afgelopen weken!

Liefs,
Sanne

Naar de Coromandel en Auckland!

M’n vijfde blog. Ik ben hier nu vier maanden. De afgelopen tijd was heel erg druk maar wel erg leuk. Omdat ik twee lange weekenden vrij had ben ik naar de Coromandel gegaan en naar Auckland. De Coromandel is een soort schiereiland, ongeveer vier uur rijden vanaf waar ik woon. Auckland is de grootste stad van Nieuw-Zeeland (niet de hoofdstad, dat is Wellington!).

Ik ging samen met Yrla, zij was ook al bij mij op bezoek geweest. Ik heb haar opgehaald en toen zijn we samen doorgereden naar de Coromandel. We hebben de eerste dag een wandeling gedaan in de Pinnacles. Dit was een erg mooi gebied waar ik graag nog een keertje naar toe zou willen. We sliepen ’s avonds bij familie van mijn hostfamily, dus dat was superchill! De volgende dag hebben we twee andere au pairs ontmoet en toen zijn we samen naar het noordelijkste stukje gereden van de Coromandel. Het was een vrij lange gravel road (zandweg), dus dat maakte het wel wat avontuurlijker

. Het is ontzettend mooi in de Coromandel, we zijn af en toe uitgestapt om rond te kijken en foto’s te maken.

De volgende dag ben ik met Yrla naar een ander deel van de Coromandel gereden, daar hebben we Cathedral Cove gezien en zijn we naar Hot Water Beach geweest, twee bekende plekken in Nieuw-Zeeland. ’s Avonds hebben we nog wat gegeten en gedronken in een klein stadje, en we zijn naar een Nieuw-Zeelandse film geweest, Hunt for the Wilder People, echt een aanrader! Op maandag gingen we beiden weer terug naar huis, zij naar Auckland en ik naar Galatea. We hebben nog een hele mooie waterval gezien, we hebben twee lifters meegenomen en kwamen nog een Dutch Shop tegen. Het was een heel leuk weekend met prachtig weer!

Een paar dagen later vertrok ik al naar Auckland. Het weer viel een beetje tegen, maar we zijn naar een museum geweest waar je o.a. kon ervaren hoe het zou zijn als er een vulkaan uitbarst in Auckland. Daarnaast hebben we nog gewinkeld, zijn we naar de film geweest en hebben een leuke avond uit gehad met een heleboel andere au pairs. De laatste dag was het weer echt geweldig, dus toen gingen we naar het strand en naar een Nederlands restaurantje, samen met twee andere Nederlandse au pairs. Het was leuk om te zien dat er ook toeristen uit andere landen naar toe kwamen, en ook wat locals. Wij als Nederlanders herkenden natuurlijk erg veel en ik was heel blij met m’n kaassoufflé en patatje met

. Ik vond vooral de ‘suburbs’ van Auckland leuk, het centrum was niet zo interessant.

Volgend weekend komt er een au pair uit Wellington langs, en ik ben bezig met het plannen van m’n volgende korte vakantie. Verder gaat het allemaal wel z’n gangetje, het is winter hier maar we hebben wel hele mooie en warme dagen. Over drie weken begint de kalvertijd weer en af en toe ga ik met de kinderen naar de boerderij om te kijken. Vandaag werden de kalfjes gewogen, ik heb al een keer geholpen met melken en vandaag heb ik ook een koe een injectie gegeven zodat ze wat meer vitamines krijgen

.

De foto’s van de Coromandel en Auckland staan ook op m’n blog!

Liefs,

Sanne

Weekendje Wellington en een puppy!

M’n vierde blog! Ik ben nu drie maanden in Nieuw-Zeeland en het gaat nog steeds heel goed. Doordeweeks werk ik gewoon en ik probeer elk weekend iets leuks te plannen. Een vriendinnetje van de basisschool (Hanne) is langs geweest en dat was erg gezellig. We zijn naar Hobbiton geweest (finally!), hebben een natuurlijke hotspring bezocht en ik heb haar de boerderij en de omgeving hier laten zien.

Het wordt hier steeds kouder, vanochtend waren de ruiten van de pick up bevroren voor het eerst, dus dat zegt wel wat. We hebben nog wel wat weekenden gehad met heel mooi weer, dus dat was fijn!

M’n hostfamily heeft een aantal weken geleden een puppy gekocht. Haar naam is Zoë Burger Bicknell (voor die naam hebben we verschillende stemrondes voor gehad) en ze is ontzettend schattig, zie foto’s. Ze was heel klein toen ze hier net was, maar nu kun je haar elke dag zien groeien. Ze houdt erg van gezelschap en komt vaak op schoot liggen als ik aan het Skypen ben met familie of vrienden. Ze wordt wel heel snel enthousiast en heeft ook al een aantal dingen in het huis stuk gebeten. Soms voelt het wel alsof ik vier kinderen heb in plaats van drie kids en een puppy ;) Ze wordt nu wel steeds meer een ‘buitenhond.’

Afgelopen weekend ben ik samen met twee Nederlandse au pairs uit Auckland (Yrla en Sanne) naar Wellington geweest. Het was een heel leuk weekend. Ik kwam al op donderdag aan, ging met de bus vanaf Rotorua, en op donderdagavond ontmoette ik een Nederlandse au pair die in Wellington werkt (Wieteke). We zijn pizza gaan eten, ofcourse, en hebben veel gepraat over onze ervaringen als au pairs.

Op vrijdag ontmoette ik Yrla en Sanne bij een soort kabelbaan. We zijn daarmee omhoog gegaan en hebben daar een beetje rondgelopen. We zijn koffie gaan drinken en hebben heerlijk geluncht. Wellington heeft echt hele leuke plekken om te eten. Daarna zijn we naar Te Papa gegaan, een heel groot museum over Nieuw-Zeeland. Er was een expositie over de rol die Nieuw-Zeeland speelde tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het was heel indrukwekkend ingericht, het was gemaakt door Peter Jackson (regisseur van Lord of the Rings voor de onwetenden onder jullie) en hij had gezorgd voor enorme wassen beelden die de soldaten voorstelden, zie foto’s. Het museum was zo groot dat we niet eens alles konden zien. in één dag Het regende ’s avonds, maar we zijn toch naar een night foodmarket geweest, en daar hebben we gegeten. ’s Avonds nog wat gedronken in één van de vele cafés en dat was erg gezellig. Op zaterdag ging ik ’s ochtends in m’n eentje naar de Weta Cave Workshop, dat is de studio die heeftgezorgd voor de special effects in films als Lord of the Rings, Avatar, Narnia en King Kong. Ook maken ze wapens en harnassen e.d. voor deze films. Het was echt supercool om te zien hoe ze dat allemaal maken! Ik weet nu ook waar Peter Jackson woont, hij heeft een soort privé schiereiland in de buurt van Wellington. Daarnaast zijn we nog langs de studio’s geweest waar The Hobbit is opgenomen. Op dit moment nemen ze een film op met Scarlett Johansson dus er was veel beveiliging in de buurt.

Zaterdagmiddag zijn we nog naar een ‘underground market’ geweest, dat was heel leuk, ze hadden hele leuke dingetjes. Het was wel een beetje hipster allemaal.

Daarna hebben we een taxi genomen naar Mount Victoria, van daaruit heb je een prachtig uitzicht over de stad! Op zondag ben ik weer teruggegaan naar Galatea, het voelt echt als thuiskomen bij het gezin dus dat is heel goed!

Voor de komende weekenden heb ik ook weer een boel gepland, er komen een aantal au pairs langs, ik ga naar de Coromandel en naar de rugby game in Auckland. Genoeg leuke dingen dus!

Liefs,

Sanne

Op mini-vakantie en een piano!

Gisteren ben ik teruggekomen van m’n mini-trip naar Gisborne. Ik ging met Stray travel, zij hebben veel tours door Nieuw-Zeeland. Er waren drie anderen mee, en de gids, Jason. De andere mensen kwamen allemaal uit Duitsland en Zwitserland. Normaal zijn de groepen groter, maar omdat het bijna het einde van het hoogseizoen is was het nu iets kleiner. Maar het was leuk! Ik ben erachter gekomen dat Duitsers toch niet zulke sociale mensen zijn, maar ze waren allemaal wel aardig. Ze spraken vooral Engels, ook als ik niet in de buurt was.

We vertrokken op dinsdag (het is nu zaterdag). We reden eerst naar Gisborne, langs een prachtige weg door de heuvels (bergen bijna). Het is heel groen overal en het lijkt wel een beetje op een jungle. We kwamen aan het eind van de middag aan in Gisborne, waar we een stukje langs het strand hebben gelopen. We gingen pizza eten (ik was blij

) en zijn nog naar een uitkijkpunt geweest, om de zonsondergang te zien. Het hostel waar we sliepen was vlakbij het strand. Er waren pinguïns die hun nesten hadden onder de rotsen en we hebben nog sterren gekeken ’s nachts. De volgende ochtend zijn we om 06.15 opgestaan om de zonsopgang te zien. Als je kijkt op de kaart zie je dat Gisborne erg in het oosten ligt, en het is dan ook de eerste stad in de wereld die de zon ziet opkomen. Dat was heel bijzonder! Daarna heb ik samen met één van de groepsleden roggen gevoerd. Je kreeg erg charmante pakken aan (het kleedt niet af ) en toen moest je met een stok in het water gaan staan. Op die manier vormde je een soort muur. Er waren erg veel roggen, de grootste was 1.5 meter! Daarna zijn we verder gereisd, langs de oostkust. We kwamen uit in Tokomaru Bay, hier wonen veel Maori’s. ’s Avonds in de pub kwamen we erachter dat de Maori-mannen allemaal op zoek zijn naar een vrouw, dat was wel apart. Ik denk dat ze hier wel een programma als ‘Boer zoekt vrouw’ kunnen gebruiken, maar dan de Maori-versie!

De volgende ochtend heb ik opnieuw de zonsopgang gezien, ditmaal omdat ik zo vroeg wakker was. Daarna zijn we verder langs de oostkust gereisd, naar een vuurtoren op de East Cape. Dat was een hele mooie plek, het deed me een beetje aan Schotland denken, dus ik was blij! Ik had er wel langer willen blijven, maar het nadeel aan reizen met een groep is dat je steeds verder moet..

We kwamen aan in ons laatste hostel, Maraehako Bay Retreat. Dit hostel leek wel een beetje op een soort boomhut, met allemaal houten balkons die aan elkaar waren verbonden met trappen. Het was heel mooi ingericht, met allemaal lichtjes, een waterval en hangmatten. Het hostel lag aan een baai en je kon kanoën, surfen, etc. Ik heb gekanood in de baai en op zee, en we hebben een prachtige zonsondergang gezien vanaf het water. Het blijkt dat in die baai af en toe orca’s worden gezien! Die heb ik niet gezien jammer genoeg, dat staat nog steeds op m’n lijstje!

Gisteren ben ik weer in Galatea aangekomen, en dit voelt toch wel een als m'n thuis! Een ander heel leuk ding is dat m’n hostfamilie een piano heeft gekocht! Ze weten dat ik piano spelen heel leuk vind, en nu hebben ze er één gekocht! Ik probeer de kinderen een beetje les te geven en ik speel zelf elke dag. Ook gaat het gezin waarschijnlijk volgende week een puppy kopen. De twee honden die ze nu hebben, Stella en Jess, zijn heel oud en ze krijgen er dus een nieuw hondje bij. Ik begin honden steeds leuker te vinden ;)

Aankomende week hebben de kinderen nog schoolvakantie, en ik keer weer terug naar m’n ‘au pair duties,’ om Kelly wat tijd te geven zodat ze haar werk weer kan voorbereiden voor de volgende schoolperiode!

Er staat waarschijnlijk een trip naar Wellington en Auckland op de planning. Ik probeer wat meer uren te werken, zodat ik wat vrije dagen kan sparen. Deze wil ik gaan gebruiken voor die weekenden. Ook komt er als het goed is nog een andere Nederlandse au pair uit Auckland naar Rotorua (dicht bij Galatea), dus we gaan samen iets leuks doen! Daarnaast komt er nog een vriendin van de basisschool naar Nieuw-Zeeland, dus die ontmoet ik ook hier! Genoeg leuke dingen dus

Liefs,

Sanne

Een ritme en drukke weekenden!

Ik ben hier nu al bijna acht weken! Wat gaat de tijd toch snel!

De kids zijn nu helemaal gewend, het is een leuk stel. Grappig is dat ze niet bang worden van het slachten van varkens en bunny shooting, maar Harry Potter vinden ze wel weer heel eng. Het is nogal een verandering voor mij.. De kinderen komen thuis met verhalen over jagen, ik heb al een pas geslacht varken gezien en de kinderen gaan ook op jagen op herten. (Nee, ik ga niet meejagen en ik eet nog steeds geen vlees

). Ik zie het gewoon als een andere cultuur, het jagen is heel normaal hier. Ze zorgen zelf voor hun vlees i.p.v. het te kopen in de supermarkt. Ik was niet geschokt of geschrokken, dus ik verander ook wel, waar ik vroeger m’n vader riep om het kleinste spinnetje (sorry pap!) laat ik ze nu lekker zitten, ze houden de muggen weg.

Het wordt kouder, vooral ’s ochtends is het fris.. We hebben nu al wintertijd, dus in Nieuw-Zeeland is het 10 uur later dan in Nederland. Ik zie wel een beetje op tegen de winter. Het is hier wel heel lekker weer geweest, maar dat was vooral toen ik hier nog maar net was. Ik heb het gevoel dat ik nog maar net weg ben uit de winter in Nederland. Maar het komt vast wel goed!

Ik rij bijna elke dag auto, dat gaat ook steeds beter. Ik rijd afwisselend in een automaat en een schakelauto, dus ik verleer het schakelen niet. Het links rijden gaat goed, al blijft het wel nadenken bij kruisingen en dergelijke.

Ik ben bijna elk weekend weg, soms met het gezin, en ik heb ook al bezoek gehad van Yrla, een andere au pair uit Auckland. Ze was hier in het paasweekend. Dat was erg gezellig, we hebben wat toeristische dingen gedaan, zoals een Maori-performance bijgewoond en gegeten op de manier van de Maori’s (een buffet van Hangi, eten gestoomd in de grond, zie foto’s!). We waren echt ‘Dutchies on tour.’ We hebben koeien gemolken op de boerderij en we zijn naar een Kiwi-vrijlating geweest, de Kiwi werd ‘gezegend’ en ging toen het publiek rond waar iedereen foto’s mocht maken. Het was een ontzettend lief beestje. De Kiwi werd later vrijgelaten in de bossen. Ze proberen echt het aantal Kiwi’s omhoog te krijgen, omdat ze worden bedreigd. Honden zijn erg gevaarlijk voor Kiwi’s, er worden hier zelfs cursussen gegeven om je hond af te richten om geen Kiwi’s aan te vallen. Verder ben ik vooral weggeweest me de familie, twee keer naar Tauranga waar de ouders van m’n hostouders wonen. Tauranga is een plaats aan de kust met een supermooi strand , een berg en een megawinkelcentrum. Het is niet dat ik shoppen zo leuk vind, maar ik ben er nu al best vaak geweest, ook omdat we er vaak gaan lunchen. Ik had het niet verwacht van Nieuw-Zeeland, maar overal zijn supergrote winkelcentra met zogenaamde ‘foodcourts,’ waar je allerlei dingen kan eten en drinken. Niet erg gezellig, maar wel handig als je snel wat wilt halen.

Ik vind dat er veel fastfood gegeten wordt in Nieuw-Zeeland, obesitas is best een groot probleem hier, vooral in de Maoricultuur.. Feit is dat fastfood lekker is en goedkoop, dus daar kiezen mensen sneller voor.

De berg in Tauranga, Mount Maunganui genaamd, is makkelijk te beklimmen en dat wordt heel veel gedaan. Ik had het gevoel dat ik in een file naar boven liep. Het uitzicht was wel prachtig, dat maakte veel goed (nogmaals, zie foto’s).

Daarnaast zijn we nog een weekend naar Hamilton geweest, voor de trouwerij van de zus van m’n hostmom. Ze trouwde op een wijngaard en het was echt supermooi! Het was de eerste keer dat ik een trouwerij bijwoonde, dus ik voelde me vereerd dat ik was uitgenodigd.

Gisteren ben ik meegeweest met Gerda, een vrouw uit Nederland die al 40 jaar in Nieuw-Zeeland woont. We gingen naar de Rainbow Mountain, dat is een berg vlakbij Rotorua, de naam komt van alle kleuren die de berg heeft vanwege het vulkanisme. Ik leer hier dus ook steeds meer mensen kennen, daar ben ik wel blij om! Morgenavond (zaterdag) is er een Mexican Night in de plaatselijke feestzaal, ik ben heel benieuwd hoe dat wordt, nacho's and taco's are included!

Over twee weken ga ik naar Gisborne en een stukje van de oostkust. Ik kijk er erg naar uit. Ik ga in m’n eentje met een bus mee dus ben heel benieuwd! Ik denk dat het wel fijn is om een mini-vakantie te hebben, het is wel goed om er even tussen uit te gaan. Ik vind het au pair zijn heel leuk, maar het blijkt wel een full time job, vooral omdat de kinderen heel graag willen dat je met ze meespeelt. Soms heb je af en toe je dag niet, en dat is lastig. Gelukkig komt dat niet heel vaak voor!

Liefs,

Sanne

M'n eerste blog!

M'n eerste blog! Ik merk dat ik graag m'n familie en vrienden op de hoogte wil houden van m'n belevenissen in het verre Nieuw-Zeeland, dus vandaar! Maar waar te beginnen...

De laatste weken voor het vertrek waren echt bizar! Het afscheid nemen van vrienden en familie, spullen inpakken en af en toe de gedachte 'waar ben ik aan begonnen...' Na verschillende afscheidsfeestjes voor vrienden en familie was het zover, op naar Schiphol! Ik ben met m'n ouders op de trein gestapt vanaf Almelo de Riet en ik was vooral zenuwachtig voor het vertrek. Bijna al m'n beste vriendinnen waren op Schiphol om me uit te zwaaien, en ik vond het uitzwaaien toch wel het moeilijkste moment. Toen ik eenmaal door de douane was ging het weer beter en toen kon m'n grote reis echt beginnen! Het vliegen vond ik vooral heel erg leuk, ik heb nauwelijks geslapen en vooral films gekeken en muziek geluisterd, heerlijk! Het was een reis van ongeveer 30 uur, via Dubai en Melbourne. Ik kwam 's middags aan in Auckland en ben naar het hotel gegaan waar ik twee oriëntatiedagen had van Dream Au Pair. 's Avonds om zeven uur naar bed gegaan en 12 uur geslapen, dat was erg fijn. De oriëntatiedagen waren informatief, maar het duurde wel lang, vooral na een reis van 30 uur. Op de tweede dag ben ik met het vliegtuig naar Rotorua gegaan, dat ging niet helemaal vlekkeloos (volgens mij is Air New Zealand redelijk gelijk aan de NS, vluchten werden geannuleerd en vertraagd zonder reden

) Maar goed, m'n gastgezin stond me al op te wachten en ik herkende ze meteen. De ouders, Kelly en Shaun en hun drie kinderen, Kyla (8), Lucy (6) en Cooper (4). Ze gaven me een knuffel en waren erg enthousiast. We zijn door het donker naar huis gereden, dus ik kon nog helemaal niets van de omgeving zien. Ze hebben me een rondleiding gegeven door het huis en hebben me m'n eigen kleine huisje laten zien, dat staat in de tuin.Ik heb een geweldig uitzicht op de heuvels en ik heb een eigen veranda waar ik vaak zit.

De eerste week was vooral wennen aan alle nieuwe dingen. Ik begin doordeweeks om 7.30, dan maak ik de schoollunch voor de kinderen. Daarna ruim ik de keuken op en doe ik wat dingen in het huishouden. Af en toe breng ik Cooper naar het kinderdagverblijf. Ik heb elke dag vier uur pauze, dus dan kan ik zelf iets leuks doen! Als de meisjes van school komen zorg ik dat ze iets te eten krijgen en ’s middags doen we iets leuks, bakken, knutselen, een spelletje o.i.d. Het zijn meestal hele lieve kinderen, af en toe hebben ze hun dag niet helemaal, maar ach wie kent dat niet! Ik kook twee avonden in de week. In het begin moest ik hier wel aan wennen, o.a. vlees klaarmaken (dat had ik nog nooit gedaan, maar leer het nu) en het koken voor zes mensen i.p.v. drie, zoals ‘thuis thuis’ (studententaal).

Ik vind dat de mensen hier veel relaxter zijn en mensen helpen elkaar heel veel. In Nederland is iedereen vooral met zichzelf bezig, gestrest of gehumeurd door het slechte weer, de spits of andere ‘verschrikkelijke’ dingen, terwijl hier de mensen elkaar nog begroeten en een praatje maken. Ik woon nu in Galatea, dit is eigenlijk een enorme vallei met ongeveer 400 boerderijen. Terwijl ik eigenlijk in het land ben dat meer schapen heeft dan inwoners, heb ik nog geen enkel schaap gezien. Het zijn allemaal boerderijen met melkkoeien. Er wonen vooral gezinnen, en op de meeste boerderijen woont ook nog een extra helper, evt. met zijn gezin. De vallei wordt omgeven door heuvels, erg mooi. Bijna iedereen rijdt in een pick up truck (ik ook!) en iedereen groet elkaar tijdens het rijden. Erg anders dan in Nederland. Eén keer per week worden er boodschappen gedaan in een grote supermarkt, als er dingen extra gehaald moeten worden dan kan dat in het kleine supermarktje in de buurt, maar daar zijn de dingen erg duur!

Het autorijden gaat steeds beter. Af en toe heb ik wel een paniekmomentje, omdat ik dan denk dat ik aan de verkeerde kant rijd. Dat is dan gelukkig niet zo, maar het is wel wennen! Het is erg rustig hier, meestal kom je maar één à twee auto’s tegen als je ergens naar toe gaat. Er wordt wel erg hard gereden, ook door grote melkveewagens.

Nu ik hier een maand ben, begint er een ritme in te komen. We zijn al twee van de vier weekenden weggeweest, o.a. naar Tauranga waar familie woont. Daar is echt een geweldig strand en een berg, Mount Maunganui. Afgelopen weekend ben ik met Kelly naar Rotorua geweest, één van de vier plekken op aarde waar nog natuurlijke geisers zijn. Ik heb daar een Haka bijgewoond, opgevoerd door de Maori’s. Het viel me op dat er vooral Aziatische toeristen waren! Ik vond het een hele leuke stad, met een gezellige sfeer. Het stonk wel verschrikkelijk naar rotte eieren! Ik heb ook leuke dingen om naar uit te kijken, dit weekend is er een trouwerij in Hamilton, volgend weekend komt een Nederlandse au pair naar Galatea en gaan we Kiwi’s vrijlaten (niet de vrucht, maar die vogeltjes!) en ik ben bezig met het boeken van een korte vakantie, in de tijd dat de kinderen schoolvakantie hebben. Genoeg om me bezig te houden dus!

Liefs,

Sanne