M'n eerste blog! Ik merk dat ik graag m'n familie en vrienden op de hoogte wil houden van m'n belevenissen in het verre Nieuw-Zeeland, dus vandaar! Maar waar te beginnen...

De laatste weken voor het vertrek waren echt bizar! Het afscheid nemen van vrienden en familie, spullen inpakken en af en toe de gedachte 'waar ben ik aan begonnen...' Na verschillende afscheidsfeestjes voor vrienden en familie was het zover, op naar Schiphol! Ik ben met m'n ouders op de trein gestapt vanaf Almelo de Riet en ik was vooral zenuwachtig voor het vertrek. Bijna al m'n beste vriendinnen waren op Schiphol om me uit te zwaaien, en ik vond het uitzwaaien toch wel het moeilijkste moment. Toen ik eenmaal door de douane was ging het weer beter en toen kon m'n grote reis echt beginnen! Het vliegen vond ik vooral heel erg leuk, ik heb nauwelijks geslapen en vooral films gekeken en muziek geluisterd, heerlijk! Het was een reis van ongeveer 30 uur, via Dubai en Melbourne. Ik kwam 's middags aan in Auckland en ben naar het hotel gegaan waar ik twee oriëntatiedagen had van Dream Au Pair. 's Avonds om zeven uur naar bed gegaan en 12 uur geslapen, dat was erg fijn. De oriëntatiedagen waren informatief, maar het duurde wel lang, vooral na een reis van 30 uur. Op de tweede dag ben ik met het vliegtuig naar Rotorua gegaan, dat ging niet helemaal vlekkeloos (volgens mij is Air New Zealand redelijk gelijk aan de NS, vluchten werden geannuleerd en vertraagd zonder reden

) Maar goed, m'n gastgezin stond me al op te wachten en ik herkende ze meteen. De ouders, Kelly en Shaun en hun drie kinderen, Kyla (8), Lucy (6) en Cooper (4). Ze gaven me een knuffel en waren erg enthousiast. We zijn door het donker naar huis gereden, dus ik kon nog helemaal niets van de omgeving zien. Ze hebben me een rondleiding gegeven door het huis en hebben me m'n eigen kleine huisje laten zien, dat staat in de tuin.Ik heb een geweldig uitzicht op de heuvels en ik heb een eigen veranda waar ik vaak zit.

De eerste week was vooral wennen aan alle nieuwe dingen. Ik begin doordeweeks om 7.30, dan maak ik de schoollunch voor de kinderen. Daarna ruim ik de keuken op en doe ik wat dingen in het huishouden. Af en toe breng ik Cooper naar het kinderdagverblijf. Ik heb elke dag vier uur pauze, dus dan kan ik zelf iets leuks doen! Als de meisjes van school komen zorg ik dat ze iets te eten krijgen en ’s middags doen we iets leuks, bakken, knutselen, een spelletje o.i.d. Het zijn meestal hele lieve kinderen, af en toe hebben ze hun dag niet helemaal, maar ach wie kent dat niet! Ik kook twee avonden in de week. In het begin moest ik hier wel aan wennen, o.a. vlees klaarmaken (dat had ik nog nooit gedaan, maar leer het nu) en het koken voor zes mensen i.p.v. drie, zoals ‘thuis thuis’ (studententaal).

Ik vind dat de mensen hier veel relaxter zijn en mensen helpen elkaar heel veel. In Nederland is iedereen vooral met zichzelf bezig, gestrest of gehumeurd door het slechte weer, de spits of andere ‘verschrikkelijke’ dingen, terwijl hier de mensen elkaar nog begroeten en een praatje maken. Ik woon nu in Galatea, dit is eigenlijk een enorme vallei met ongeveer 400 boerderijen. Terwijl ik eigenlijk in het land ben dat meer schapen heeft dan inwoners, heb ik nog geen enkel schaap gezien. Het zijn allemaal boerderijen met melkkoeien. Er wonen vooral gezinnen, en op de meeste boerderijen woont ook nog een extra helper, evt. met zijn gezin. De vallei wordt omgeven door heuvels, erg mooi. Bijna iedereen rijdt in een pick up truck (ik ook!) en iedereen groet elkaar tijdens het rijden. Erg anders dan in Nederland. Eén keer per week worden er boodschappen gedaan in een grote supermarkt, als er dingen extra gehaald moeten worden dan kan dat in het kleine supermarktje in de buurt, maar daar zijn de dingen erg duur!

Het autorijden gaat steeds beter. Af en toe heb ik wel een paniekmomentje, omdat ik dan denk dat ik aan de verkeerde kant rijd. Dat is dan gelukkig niet zo, maar het is wel wennen! Het is erg rustig hier, meestal kom je maar één à twee auto’s tegen als je ergens naar toe gaat. Er wordt wel erg hard gereden, ook door grote melkveewagens.

Nu ik hier een maand ben, begint er een ritme in te komen. We zijn al twee van de vier weekenden weggeweest, o.a. naar Tauranga waar familie woont. Daar is echt een geweldig strand en een berg, Mount Maunganui. Afgelopen weekend ben ik met Kelly naar Rotorua geweest, één van de vier plekken op aarde waar nog natuurlijke geisers zijn. Ik heb daar een Haka bijgewoond, opgevoerd door de Maori’s. Het viel me op dat er vooral Aziatische toeristen waren! Ik vond het een hele leuke stad, met een gezellige sfeer. Het stonk wel verschrikkelijk naar rotte eieren! Ik heb ook leuke dingen om naar uit te kijken, dit weekend is er een trouwerij in Hamilton, volgend weekend komt een Nederlandse au pair naar Galatea en gaan we Kiwi’s vrijlaten (niet de vrucht, maar die vogeltjes!) en ik ben bezig met het boeken van een korte vakantie, in de tijd dat de kinderen schoolvakantie hebben. Genoeg om me bezig te houden dus!

Liefs,

Sanne