Long time no see...
Dit is m’n zesde blog. Ik ben hier nu meer dan vijf maanden, al over de helft. De laatste tijd heb ik het best druk gehad, vandaar dat ik niet zoveel heb geschreven. Ik ben ook niet meer zo veel weekenden weggeweest.
De winter hier valt me heel erg mee. We krijgen wel nachten waarin het vriest, maar dan kan het overdag zo 15 graden worden, zodat je bijna zonder jas naar buiten kunt. We krijgen wel veel regen, dat is iets minder fijn. Omdat ik in een soort vallei woon, kan het soms de hele dag regenen.
In de schoolvakantie (twee weken geleden) ben ik met m’n hostfamily naar Masterton geweest, een stadje in het zuiden van het Noordereiland. Hier heeft m’n hostfamily een hele tijd gewoond, dus dat was leuk om te zien. We hebben de verjaardag van Lucy gevierd in Masterton, zij werd 7. Daarnaast zijn we nog naar een vuurtoren geweest, Castlepoint genaamd.
In de tweede week van de schoolvakantie was ik jarig. M’n hostfamily had pancakes gebakken, ze hadden cadeautjes, een verjaardagstaart en ’s avonds zijn er wat mensen langsgekomen, om pizza te eten (ofcourse
Na de schoolvakantie ben ik begonnen met een extra baantje op het kinderdagverblijf (kindy) waar Cooper ook naartoe gaat. Ik let daar op een kindje dat een ziekte heeft. Het baantje is drie dagen in de week en het vult dus wat uren. (Normaal heb ik vier uur pauze per dag…) Ik ben er erg blij mee! Het kinderdagverblijf is heel mooi, de kids hebben veel plek om buiten te spelen en ik leer er veel over de Maoricultuur.
Op de boerderij worden weer veel kalfjes geboren, dat is erg leuk om mee te maken! Ik heb laatst zelfs een geboorte gezien van een kalfje, dat was heel bijzonder. Verder heb ik nog wat meer gewandeld en gezien van de omgeving, ik heb hier wat mensen ontmoet waar ik mee om ga. Ik heb watervallen en hotpools bezocht, zo mooi! Ik rij bijna elke dag 40 km en ik ben helemaal gewend aan het links rijden. Ik denk dat ik nu meer links heb gereden dan rechts, omdat ik m’n rijbewijs nog niet zo lang had voordat ik naar Nieuw-Zeeland kwam
Over een maand ga ik voor anderhalve week naar het Zuidereiland met een andere au pair. Daar kijk ik erg naar uit, het moet zo mooi zijn daar! Daarna werk ik nog een paar weken.
Begin oktober komen m’n oom en tante (Sylvia en Martin) en m’n ouders. Ik kijk er erg naar uit om hen weer te zien.
De tijd gaat nu zo snel voorbij, ik probeer vooral te genieten van m’n tijd in Nieuw-Zeeland. Af en toe zijn er lastige momenten, maar die zijn er altijd. Ik kom waarschijnlijk in december of januari terug naar Nederland, dat moet ik nog beslissen.
Ik heb ook wat foto's geplaatst van de afgelopen weken!
Liefs,
Sanne
Reacties
Reacties
Hoi Sanne,
Weer leuke dingen gedaan lees ik en een extra baantje er bij
goed hoor!!
Nog van harte gefeliciteerd en een dikke knuffel.
Wat een prachtig land zie ik op de foto's. Ik weet zeker ik wil het land ook bezoeken en Peter ook. Ik lees dat je het goed naar je zin hebt ! Het allerbeste en straks veel plezier met je ouders en Sylvia en Martin. Liefs Tonny en Peter xxx
Hey Sanne, wat lief dat ze zo'n mooie taart voor je hebben gemaakt, en lachen de kids met de Unox-mutsen, ik zat echt te grinniken. Unox aan de andere kant van de wereld.
Zo wat een weidsheid van het land, ongelooflijk. Dat zal wel wennen worden weer terug in het pieterpeuterige Nederland. Dus geniet er nog maar van, al zal je het bij tijd en wijle wel eens moeilijk hebben, maar nog even en dan komen Sylvia en Martin, ik ga 1 weekje op T&J passen, ha ha ha. En natuurlijk niet te vergeten Jose en Gerard.
We hebben hier een druilerige zomer, vorige week erg heet, deze week regenachtig, maar wel warm, ofwel benauwd.
Groetjes, Marja xxx
He, Leuk om te lezen!
Hallo Sanne, hier het mannelijke deel van het duo Tonny en Peter ; niet schrikken, gewoon op je stoel blijven zitten :-)
Ik weet, ik ben lui geweest....het was altijd Tonny die in de pen klom. Dat komt ook omdat ik thuis niet graag achter de computer zit (ik krijg nl. dagelijks een overdosis aan computeren op m'n werk en als het er thuis dan wel van komt, slurpt het tijd... altijd veel meer dan ik aanvankelijk van plan was). Wat heb je toch een prachtige verhalen, ook hoe je het neerzet (schrijvers talent ?). Je ziet zoveel, maakt zoveel mee, leert andere mensen kennen, en alles is zo anders dan hier. Een schat aan ervaring & voor de toekomst mooie herinneringen. Je staat daar zoveel dichter op het aardse bestaan, hier is alles door & door georganiseerd en zijn de mensen zo individualistisch geworden (!). Totdat ik Tonny ontmoette heb ik zelf altijd in een dorp gewoond en daar was het wel anders (men kende je vaak en men zei elkaar vaak wel gedag). Trouwens wat leuk dat je nu en dan ook andere Nederlandse meisjes ontmoet, en er dan samen op uit trekt !. Oja, een kalfje geboren zien worden, ik heb het zelf nog nooit life gezien ! (eigenlijk best vreemd als je er over nadenkt).
Tonny zei het al, wij zouden NZ ook graag eens willen zien, we hebben het er de afgelopen jaren al vaker over gehad......en jij zet het idee weer opnieuw op de kaart !
Maar (geintje), krijg het daar nou niet te goed naar je zin.....gewoon t.z.t weer terugkomen ! En als je er dan weer bent dan horen we de verhalen van jouw in persoon (vind ik altijd het leukst). Trouwens, eigenlijk heb je nog een toertje Rotterdam tegoed :-), als (afgelopen)verjaardagscadeautje van ons. Ik denk dat je Ma en Pa dat ook nog wel een keer willen doen. Veel succes & plezier, van Tonny en je grote verre neef. xxx
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
